همان گونه که در مقاله ی پیشین وعده دادیم، بنا داریم تا در این مقاله به تحلیل و بررسی چرایی استفاده از کاغذ کرافت نسبت به نایلون و نایلکس بپردازیم. با این حال برای یادآوری و آماده کردن مخاطب و خواننده با مطلب های این مقاله، بیش از پرداختن به موضوع اصلی، نگاه و مروری بر مطلب های مقاله ی پیشین خواهیم داشت.
در یادداشت قبلی از نگارنده، به خاطر داریم که نایلون و نایلکس به دلیل ماندگاری بالا، مقاومت در برابر رطوبت، پارگی و سهولت حمل و نقل، به گزینه ی اول و مهم تولید کننده و البته مصرف کننده تبدیل شده اند.
از سویی دیگر، دانستیم که کاغذ کرافت به دلیل محدود بودن منبع و ماده ی اولیه ی تولید (درخت و چوب)، هزینه بر بودن فرآوری و عدم مقاومت در برابر نم، پارگی و خطر های حمل و نقل، چندان نتوانسته در صنعت بسته بندی جایگاه خوبی پیدا کند.
در پایان یاد آور شدیم که با وجود قیمت ارزان، مقاومت و سادگی در مصرف و استفاده از نایلون و نایلکس، به دلیل ماده ی اولیه و شیوه ی ساخت و تولید نایلون و نایلکس، این گونه ی بسته بندی چندان برای طبیعت و البته سلامت جامعه مفید نیست و بهتر است که شیوه های دیگر هم چون کاغذ کرافت و نمونه های مشابه، جایگزین این روش و ابزار بسته بندی بشوند.
در ادامه ی مطلب و یادداشت گذشته، اشاره ای به فایده های کاغذ کرافت برای جامعه داشتیم و گفتیم که در مقاله ی آتی به این مهم خواهیم پرداخت. آن چه در این مقاله خواهید یافت، تحلیلی بر این موضوع خواهد بود.
چرا کاغذ های کرافت از کیسه های نایلون و نایلکس بهتر هستند؟
در ادامه به شرح و بررسی دلیل و عامل های موثری که سبب شده اند تا کاغذ کرافت بیش از کیسه های نایلون و نایلکس برای طبیعت و جامعه مفید باشند، می پردازیم.
بازیافت: کیسه های نایلون و نایلکس، به دلیل استفاده از ماده های شیمیایی و پلاستیک و فرآورده های نفتی، نه تنها برای مصرف جامعه و انسان مضر و خطرناک هستند، که بازیافت آن ها نیز فرآیندی زمان بر، پر هزینه و مضر است که سلامت جامعه و مهم تر از همه طبیعت را تهدید می کند.
این در حالی است که کاغذ کرافت از فرآیند بازیافت ساده تری برخوردار است و می توان به سرعت آن را به چرخه ی تولید دوباره باز گرداند. کاغذ های کرافت در مسیر بازیافت به خمیر تبدیل می شوند و می توانند برای فرآوری دیگر سازه های کاغذی، به کار گرفته شوند.
نگه داری جنس و ماده های غذایی: همه می دانیم که استفاده از ماده های شیمیایی، پلاستیک و مشتق های نفتی، نه تنها برای بازیافت، که برای مصرف نیز مضر است و سبب می شود تا ماده ای که درون ظرف پلاستیکی قرار می گیرد، از ناحیه ی این مشتق ها دچار آسیب شود. برای نمونه می توانیم به استفاده از ماده های غذایی در کیسه های نایلون و نایلکس اشاره کنیم. قرار دادن نان در کیسه های نایلون از جمله مورد هایی است که با انتقال گرما به نایلون، بر روی آن اثر می گذارد و بخشی از ماده های مضر نایلون را به نان نیز منتقل می کند. همین موضوع برای دیگر ماده های غذایی نیز صحت دارد. ماهی، سبزیجات و میوه نیز (به میزانی کم تر)، در معرض این آسیب و زیان قرار دارند.
با این حال کاغذ کرافت شرایط مساعد و مناسبی را برای نگه داری و حمل و نقل نان و دیگر ماده های غذایی فراهم می کند و همین سبب حفظ سلامتی و ایمنی افراد و جامعه می گردد.
در نهایت لازم است یادآوری کنیم که به دلیل وارداتی بودن تکنیک و فن ساخت کاغذ کرافت و البته گران بودن مواد اولیه ی آن نسبت به پلاستیک (نایلون و نایلکس)، این گونه ی بسته بندی چندان مورد توجه قرار نگرفته است. نگارنده امید دارد تا در آینده و با گسترش تکنیک، منبع های مالی و حمایت دولت، شاهد پیشرفت و رشد این تکنیک بسته بندی در کشور مان باشیم.
برای دانلود فایل مقاله ی «کاغذ کرافت یا نایلون و نایلکس؟ کدام برای طبیعت مناسب تر است؟»، بر لینک زیر کلیک کنید.
فایل مقاله ی «کاغذ کرافت یا نایلون و نایلکس؟ کدام برای طبیعت مناسب تر است؟».
درباره این سایت